Forum zegarów i zegarków
na Instagramie
norma (źródło)
Szwajcarski Instytut Mikroinżynierii
nazwa INOX oznacza w wolnym tłumaczeniu z francuskiego stal nierdzewną.
norma (źródło)
fabryka produkująca zegarki. (źródło)
uchwyt zegarmistrzowski służący do zamocowywania małych przedmiotów. Imadełko trzonowe trzyma się w ręku podczas obróbki, głównie piłowania. Bywają imadełka trzonowe ze szczękami półokrągłymi służące do zamocowywania przedmiotów okrągłych lub ze szczękami prostymi do zamocowywania przedmiotów płaskich.
uchwyt służący do zamocowywania większych przedmiotów, których obróbka wymaga częstego obracania.
uchwyt przykręcany do stołu na stałe, służący do zamocowywania w nim dużych przedmiotów do obróbki, głównie piłowania większych płaszczyzn. Praktyczne jest imadło stołowe obrotowe, gdyż można je obracać i ustawiać pod dowolnym kątem.
uchwyt służący do zamocowywania drutów, z których piłuje się kołki stożkowe, oraz rozwiertaków i gładziaków, a także walcowych części zegarkowych. Istnieją imaki jednostronne, dwustronne oraz z kwadratową nakrętką zaciskającą, ułatwiającą piłowanie czopów kwadratowych.
uchwyt do wkrętów, składający się z trzonka z nagwintowaną końcówką i tulejki latarkowej, nakręconej na tę końcówkę. W czołowej części tulejki znajduje się otwór, w który jest wkładany wkręt – w celu skrócenia jego nagwintowanej części lub wypolerowania soczewkowego zakończenia. Pokręcając trzonkiem, zaciska się wkręt w tulejce latarkowej. Do wyposażenia imaka należy sześć wymiennych tulejek latarkowych z otworami o różnych średnicach.
jeden z zespołów suportu tokarki, służący do zamocowywania noża tokarskiego – dlatego jest nazywany także nożowym lub narzędziowym.
uchwyt dwuszczękowy z tulejką zaciskającą służący do zamocowywania najdrobniejszych części zegarkowych, zwłaszcza wkrętów balansu nie mających nacięcia do wkrętaka.
przepływ prądu w ciągu pewnego krótkiego odstępu czasu. W sieci czasu impulsy elektryczne są przesyłane z zegara pierwotnego do zegarów wtórnych w celu ich napędzania. W balansowych zegarach elektronicznych impuls elektryczny służy do napędzania balansu. Powinien on trwać 0,007 - 0,009 s, impulsy trwające dłużej wyczerpują bezużytecznie baterię elektryczną, krótsze nie zapewniają wymaganej amplitudy wahań balansu.
impuls służący do podtrzymania ruchu regulatora balansowego lub wahadła w zegarach mechanicznych. Gdy regulator znajduje się w pobliżu położenia równowagi, uwolniony ze spoczynku ząb koła wychwytowego (zob. wychwyt) ślizga się po powierzchni impulsu palety i naciskając na nią przekazuje impuls regulatorowi (zob. Airy teoremat). W zegarze Shortta wahadło zależne otrzymuje impuls pod działaniem dźwigni grawitacyjnej.
urządzenie do wytwarzania impulsów prądowych, połączone z zegarem pierwotnym, który wysyła je do zegarów wtórnych, sterując w ten sposób ich wskazaniami. Działanie impulsatora polega na okresowym, np. co minutę, zwieraniu styków zamykających obwód elektryczny, w który są włączone zegary wtórne. Konstrukcja impulsatora zależy od rodzaju zegara pierwotnego. W impulsatorze stosuje się przekaźniki mechaniczne, zwane wyzwalaczami, oraz przekaźniki elektryczne.
nazwa sposobu konstrukcji ułożyskowania sprężystego balansu produkowanego przez szwajcarską firmę Portescap. (źródło)
zakłady w Jeziornie k. Warszawy, produkujące zegary sygnalizacyjne do kontroli czasu różnych urządzeń i aparatów, mających zastosowanie np. w służbie zdrowia.
oznaczenie na tarczy zegarka pełnych godzin w postaci kropek, kresek lub wydłużonych trójkątów.
powstawanie siły elektromotorycznej w obwodzie zamkniętym przewodnika. Warunkiem koniecznym indukcji jest przecinanie pola magnetycznego przez obwód zamknięty lub zmiana strumienia magnetycznego przenikającego przez ten obwód.
wielkość wektorowa określająca pole magnetyczne o ośrodku. Gęstość strumienia magnetycznego.
marka zegarków. Więcej w źródle. (źródło)
szwajcarski mechanik i zegarmistrz; wynalazca frezów Ingold do poprawiania zębów kół zegarkowych; wykonał zegarek nakręcany przez obracanie wieczka koperty oraz zegar figuralny ze śpiewającym ptaszkiem.
scalanie – proces tworzenia całości z części. Układ scalony to układ elektroniczny, którego elementy i ich połączenia są wytworzone bezpośrednio wewnątrz lub na powierzchni wspólnego podłoża za pomocą procesów technologicznych w celu uzyskania miniaturyzacji sprzętu.
stop żelaza z niklem o zawartości niklu 36%; odznacza się małym współczynnikiem rozszerzalności cieplnej około 15 razy mniejszym niż stal; jest stosowany na pręty wahadeł zegarów precyzyjnych. (źródło)
rodzaj zamszu. Lekko wyprawiona cienka skórka, używana w zegarmistrzostwie do czyszczenia polerowanych przedmiotów.
właściwość układów drgających, polegająca na zachowywaniu stałego okresu drgań niezależnie od zmian amplitudy wahań; stanowi istotną cechę regulatora chodu mechanizmów zegarowych. (źródło)