Forum zegarów i zegarków
na Instagramie
Nowatorski system naciągu sprężyny opracowany przez Philipa Lütolfa w roku 2008. Cztery ręcznie napięte sprężyny o kształcie helikoidy podczas rozwijania się przekazują swoją energię do mechanizmu zwanego "liniowym regulatorem dużej siły". Urządzenie to stabilizuje siły oddziaływania sprężyn i w formie momentu napędowego przekazuje ją do przekładni. (źródło)
duchowny niemiecki, sławny zegarmistrz i mechanik; w roku 1761 zbudował pierwszy zegar planetowy wskazujący ruch planet i ich satelitów; wprowadził wiele ulepszeń do zegarów.
element do zaczepienia zewnętrznego końca sprężyny napędowej. W dużych zegarach hak jest zanitowany w ściance bębna w zegarkach wygnieciony ze ścianki bębna lub powstały z podcięcia w ściance bębna.
element do zaczepienia wewnętrznego końca sprężyny napędowej. W dużych zegarach hak jest zanitowany w otworze przelotowym wałka lub wbity w otwór nieprzelotowy, w zegarach średnich i w budzikach popularnych wygnieciony z wałka, a w zegarkach – wyfrezowany na wałku.
fabryka produkująca stopery mechaniczne i zegary domowe.
angielski konstruktor chronometrów; wprowadził wiele ulepszeń do zegarów; w roku 1726 skonstruował rusztowe wahadło kompensacyjne; w roku 1759 zbudował swój czwarty z kolei chronometr, za który po odbyciu próbnej podróży morskiej, w roku 1761 otrzymał nagrodę 20 000 funtów szterlingów od parlamentu angielskiego.
zabiegi obróbki cieplnej zmierzające do utwardzenia materiału, głównie stali. Zabiegi te polegają kolejno na nagrzewaniu stali do odpowiedniej temperatury, wygrzewaniu w tej temperaturze i następnie dostatecznie szybkim chłodzeniu.
Więcej na temat hartowania, odpuszczania i wyżarzania można również znaleźć w książce Bernarda St. Bartnika i Wawrzyńca Al. Podwapińskiego pt. „Technologia mechanizmów zegarowych. Montaż, konserwacja i naprawa” rozdz. XIV. Obróbka cieplna metali
hartowanie polegające na nagrzaniu przedmiotu do temperatury hartowania, wygrzaniu w tej temperaturze i szybkim ochłodzeniu w wodzie do temperatury otoczenia. Hartowanie zwykłe nadaje stali dużą twardość, ale powoduje w przdmiocie duże naprężenia wewnętrzne, które są przyczyną odkształceń lub pęknięć, zwłaszcza gdy przedmiot jest gruby. Do przedmiotów grubych, wykonanych ze stali narzędziowej o dużej zawartości węgla, stosuje się hartowanie przerywane – przemiana martenzytyczna odbywa sie wówczas wolniej i naprężenia wewnętrzne łatwiej się wyrównują. Po hartowaniu zwykłym i przerywanym następuje zawsze odpuszczanie stali.
Więcej na temat hartowania, odpuszczania i wyżarzania można znaleźć w książce Bernarda St. Bartnika i Wawrzyńca Al. Podwapińskiego pt. „Technologia mechanizmów zegarowych. Montaż, konserwacja i naprawa” rozdz. XIV. Obróbka cieplna metali
fizyk francuski, ksiądz; zajmował się problemem mierzenia czasu; wynalazł zegar wahadłowy z samoczynnym naciągiem oraz wychwyt kotwicowy połączony z balansem przez zębatkę łukową, zazębiającą się z zębnikiem osadzonym na osi balansu; zastosował do balansu sprężynkę śrubową zamiast szczeciny, jednak nie przyznano mu pierwszeństwa wynalazku włosa zegarkowego o kształcie spirali.
zegarmistrz niemiecki. W roku 1510 wykonał pierwszy zegarek noszony, co dało początek rozwoju zegarków kieszonkowych.
w zegarkach kwarcowych lub elektronicznych jest to ilość wibracji na sekundę wykonywanych przez wbudowany oscylator. Wartość określana jest w Hertzach.
szwajcarski konstruktor zegarów elektrycznych. W roku 1860 zbudował pierwszy zegar elektryczny. W roku 1865 skonstruował zegar z ulepszonym napędem elektrycznym wahadła.
tarcza pokryta mikrokratką, która swoją strukturą przypomina pszczeli plaster. Spotykana głównie w zabytkowych egzemplarzach Rolexów np. Oysterdate'ów czy Air Kingów z lat 50-tych. (źródło)
fizyki matematyk angielski, zajmujący się szczególnie problemem pomiaru czasu. W roku 1676 wynalazł wychwyt hakowy do zegara wahadłowego. Odkrył prawo, które głosi, że odkształcenie sprężyste jest proporcjonalne do siły odkształcającej.
przydomek nadany Rolexowi Submarinerowi ref. 116610LV, ze względu na zieloną kolorystykę: tarczę o zielonym szlifie promienistym i zielonym ceramicznym bezelu w połączeniu z masywnym wyglądem kopert spotykanych w ceramicznych Rolexach Submarinerach. (źródło)
holenderski fizyk i astronom. W roku 1656 opracował teorię wahadła na podstawie praw ruchu wahadłowego odkrytych przez Galileusza. W roku 1657 skonstruował pierwszy zegar wahadłowy. W roku 1675 wynalazł regulator balansowy z włosem w kształcie spirali.