Forum zegarów i zegarków
na Instagramie
sprzęgło łączące przekładnię wskazań z przekładnią chodu, umożliwiające nastawianie wskazówek zegara. W zegarach i budzikach popularnych sprzęgło cierne uzyskuje się za pośrednictwem sprężyny śrubowej lub gwieździstej... zobacz więcej
materiałami ściernymi nazywa się rozdrobnione ciała stałe w postaci ziarn, służące jako materiał do szlifowania. Materiały ścierne stosuje się w stanie luźnym lub w postaci narzędzi ściernych.
drobnoziarniste substancje mineralne, naturalne lub sztuczne, stosowane podczas polerowania.
przyrząd służący do bezpiecznego ściskania tulejki ćwiertnika w celu uzyskania ciasnego osadzenia go na czopie osi minutowej i uzyskania odpowiedniego tarcia sprzęgła ciernego. Ściskanie szczypcami jest niebezpieczne – łatwo wtedy uszkodzić ćwiertnik . Zwiększenie tarcia ćwiertnika można uzyskać punktakiem na nabijarce wyposażonej w kowadełko z pryzmowym wycięciem.
szlifowanie ręczne proszkiem ściernym wymieszanym z olejem na papkę o gęstości kremu, zwykle powierzchni przedmiotów, które przygotowuje się do polerowania. Małe przedmioty szlifuje się na płycie szklanej, na którą nakłada się nieco papki. Większe przedmioty szlifuje się pilnikiem ściernym, wykonanym z drewna i oklejonym płótnem ściernym, na którego powierzchnię nakłada się ponadto papkę z proszku ściernego i szlifuje się obrabiany przedmiot. Do ostatecznego szlifowania przed polerowaniem używa się bardzo miałkiego szlamowego proszku z kamienia oliwionego lub węglika krzemu.
szlifowanie ręczne, obróbka wykańczająca powierzchni większych przedmiotów piłowanych, toczonych lub frezowanych. Po wygładzeniu pilnikiem-gładzikiem lub jedwabnikiem szlifuje się przedmiot płótnem ściernym na sucho lub z olejem. W pierwszym przypadku otrzymuje się powierzchnię błyszczącą, w drugim – półmatową. Do wykańczania powierzchni aluminiowych lub miedzianych płótno ścierne należy natrzeć stearyną.
charakterystyczne ślady na powierzchni przedmiotu uzyskiwane metodą szlifowania. Szlif można uzyskać ręcznie – za pomocą samego papieru ściernego, a także narzędzia obciągniętego płótnem ściernym, lub maszynowo – za pomocą ściernicy.
urządzenie do łączenia ze sobą dwóch wałków w celu przenoszenia mocy. Połączenie to może być trwałe lub okresowo rozłączalne. W mechanizmach zegarowych ma zastosowanie sprzęgło:
rozbieranie zaczynające się od zewnętrznych oględzin koperty i szkła oraz sprawdzenia urządzenia naciągowo-nastawczego i sprzęgła ciernego. Po otwarciu koperty zwalnia się sprężynę napędową, wyjmuje mechanizm z koperty, zdejmuje wskazówki i tarczę. Następnie sprawdza się balans, odkręca poszczególne wkręty mostków, wyjmuje balans z włosem oraz wszystkie koła przekładni. Odkręca się płytkę dociskową zespołu naciągowo-nastawczego i wyjmuje jego części. Z kolei odkręca się płytki nakrywkowe łożysk, wyjmuje kamienie łożysk sprężystych, sprawdza kamienie łożyskowe i nakrywkowe oraz przygotowuje części rozebranego zegarka do oczyszczenia (zob. rozbieranie mechanizmów zegarowych).
rozbieranie przebiegające wg wskazówek podanych przy rozbieraniu mechanizmów zegarowych (zob. rozbieranie mechanizmów zegarowych). Ponadto - przed odkręceniem kluczy i zdjęciem pokrętek należy sprawdzić przez pokręcanie, czy nie ocierają się one o krawędzie otworów, a także, czy sprężyny napędowe i zapadki są w porządku. Należy również sprawdzić sprzęgło cierne między przekładnią chodu a przekładnią wskazań. Następnie odkręca się klucze, zdejmuje pokrętki, odejmuje tylną ściankę i wyjmuje mechanizm z obudowy.
mieszanina materiału ściernego z tłuszczem zwierzęcym, roślinnym lub syntetycznym oraz innymi dodatkami, służąca do szlifowania.
płaska płytka z kamienia naturalnego (korundu, kwarcu) lub sztucznego (węglika krzemu, elektrokorundu), służąca do ręcznego szlifowania hartowanej stali. Nierówną powierzchnię osełki szlifierskiej wyrównuje się kawałkiem pumeksu lub piaskowca, polewając często wodą. Po wyrównaniu osełkę szlifierską trzeba zmyć wodą za pomocą szczotki, aby usunąć z niej luźne ziarna materiału ściernego.
obróbka ultradźwiękowa daje wyniki podobne do wyników obróbki elektroerozyjnej (elektroiskrowej). Nie wymaga jednak przepływu prądu elektrycznego między narzędziem a obrabianym przedmiotem, dlatego tą metodą można obrabiać materiały nie przewodzące prądu, np. szkła, wyrobów ceramicznych, kamieni szlachetnych itp. W obrabiarce ultradźwiękowej wykorzystano zjawisko magnetostrykcji, tj. zmiany długości ciała pod wpływem zmian pola magnetycznego. Przetwornik magnetostrykcyjny obrabiarki przekazuje intensywne drgania mechaniczne o częstotliwości ponaddźwiękowej (zob. ultradźwięk) do narzędzia. Warstewka zawiesiny ściernej (cieczy lub pasty ściernej), znajdująca się między drgającym narzędziem a obrabianym przedmiotem, powoduje usuwanie z niego materiału odpowiednio do kształtu narzędzia. Metoda ultradźwiękowa jest stosowana do obrabiania i drążenia otworów i wgłębień (zob. drążarka) w materiałach twardych, takich jak stal hartowana.
pierwszy zębnik przekładni wskazań zazębiający się z kołem zmianowym, wykonujący jeden obrót w ciągu godziny. Jest zwykle osadzony na osi minutowej, może być z tulejką lub bez tulejki w zależności od rozwiązania sprzęgła ciernego w przekładni wskazań. Rozróżnia się ćwiertniki luźne, nieruchome i ruchome. Ćwiertnik ruchomy, to ćwiertnik, który jest osadzony z lekkim tarciem na przedłużonym końcu osi minutowej, stanowiącej całość z zębnikiem minutowym; jest stosowany we wszystkich współczesnych zegarkach z centralną osią minutową oraz w zegarach precyzyjnych; ćwiertnik ten jest ruchomy podczas nastawiania wskazówek. (źródło)
Forum zegarów i zegarków
na Instagramie