Słownik pojęć

Wyniki dla hasła: Naprawa czop��w

  • Naprawa zegarów wtórnych

    naprawa, która powinna odbywać się na osobnym stole roboczym, aby silne pole magnetyczne elementów tych zegarów nie namagnesowało znajdujących się w pobliżu narzędzi i stalowych części innych zegarów. Wady i usterki zegarów wtórnych mogą występować w zespole mechanicznym lub w zespołach elektrycznych. Najpierw trzeba się zorientować, czy wszystkie... zobacz więcej

  • Naprawa zegarów wieżowych mechanicznych

    naprawa zwykle wykonywana przez specjalne zakłady zegarmistrzowskie, odpowiednio do tego przygotowane, gdyż potrzebne są do niej inne narzędzia niż zwyczajne zegarmistrzowskie. Pomieszczenia, w których znajdują się mechanizmy zegarów wieżowych, są zwykle ciemne, ciasne... zobacz więcej

  • Naprawa zegarów pierwotnych elektromechanicznych

    naprawa obejmująca zasadniczo cztery grupy zabiegów... zobacz więcej

  • Naprawa zegarów elektrycznych

    naprawa, która powinna się odbywać na stole dostosowanym do tej czynności i za pomocą odpowiednich narzędzi i przyrządów. Do badania zegara elektrycznego i wyszukiwania błędów potrzebny jest miernik elektryczny. Badanie zegara elektrycznego i jego naprawa przebiegają różnie – w zależności od rodzaju zegara. Zwykle mamy do czynienia... zobacz więcej

  • Naprawa zegarów bijących

    naprawa obejmująca zarówno ich mechanizmy chodu, jak i mechanizmy bicia. Zegar bijący dostarczony do naprawy nie zawsze ma uszkodzony mechanizm bicia. Najczęściej naprawia się tylko jego mechanizm chodu w taki sam sposób, jak zwykłego zegara, trzeba jednak zwrócić uwagę na jego... zobacz więcej

  • Naprawa zegarków z naciągiem automatycznym

    naprawa, którą rozpoczyna się od sprawdzenia stanu ułożyskowania wahnika. Częstą usterką zegarka z naciągiem automatycznym jest ocieranie się wahnika o pokrywkę lub mechanizm z powodu wadliwego ułożyskowania. Czop wahnika z widocznymi śladami zatarcia należy wypolerować, a bardzo wytarty... zobacz więcej

  • Naprawa zegarków specjalnych

    naprawa wymagająca spokojnej, systematycznej i starannej pracy, gdyż zegarki te są bardziej skomplikowane niż zwykłe. Rozbierając zegarek skomplikowany do naprawy należy dobrze zapamiętać, a nawet narysować i zanotować, w jakim porządku poszczególne części są zmontowane – dzięki temu uniknie się pomyłek i zaoszczędzi czasu przy montażu. Podczas rozbierania należy układać części w takim porządku w jakim wyjmuje się je z zegarka i w odwrotnej kolejności je składać. Zegarek montuje się po naprawieniu jego uszkodzonych części i dokładnym oczyszczeniu. Najpierw składa się mechanizm chodu (bez balansu), a potem urządzenia dodatkowe. Uwagi te dotyczą zarówno naprawy budzików naręcznych, naprawy stoperów i zegarków ze stoperem, naprawy zegarków z kalendarzem, naprawy zegarków z naciągiem automatycznym, jak i naprawy repetierów, w których lepiej jednak jest zmontować mechanizm zespołu repetycyjnego, a potem – resztę. Miejsca trące należy nasmarować uważając, aby nie nałożyć za dużo smaru, gdyż uniemożliwia to sprawne działanie. Szczególnej uwagi wymaga osadzenie wskazówek w stoperach – należy je osadzać bardzo mocno, gdyż podczas nagłych i szybkich ruchów przy kasowaniu wskazań mogą się obluzować.

  • Naprawa zegarków i zegarów kwarcowych

    naprawa wymagająca wielu wiadomości z dziedziny elektroniki i elektrotechniki. Zegarki i zegary kwarcowe składają się z łatwo wymienielnych zespołów... zobacz więcej

  • Naprawa zegarków

    naprawa rozpoczynająca się od wyszukania przyczyny złego funkcjonowania lub zatrzymania się mechanizmu. Zegarek bardziej zniszczony lub gorszej firmy, w którym podejrzewa się poważniejsze wady, należy badać szczegółowo. Planowane oglądanie zegarka i ustalenie kolejności sprawdzania mechanizmu... zobacz więcej

  • Naprawa wychwytu szwajcarskiego

    naprawa polegająca na usuwaniu wad, które mogą wystąpić we współpracy między... zobacz więcej

  • Naprawa wychwytu kołkowego

    naprawa polegająca na usuwaniu wad występujących we współpracy między... zobacz więcej

  • Naprawa wychwytu hakowego

    naprawa, którą należy rozpocząć po sprawdzeniu i poprawieniu luzów w łożyskach koła wychwytowego i kotwicy, następnie sprawdza się odpady, czy są równe na obu paletach (rys. N.28). W działaniu wychwytów odpadem... zobacz więcej

  • Naprawa wychwytu Grahama

    naprawa, którą należy rozpocząć od sprawdzenia i poprawienia luzów poprzecznych i osiowych czopów w łóżyskach koła wychwytowego i kotwicy, gdyż za duży luz jest przyczyną znacznej straty... zobacz więcej

  • Naprawa stoperów i zegarków ze stoperem

    naprawa obejmująca mechanizm chodu i mechanizm dźwigniowy. Mechanizm chodu stopera naprawia się podobnie jak mechanizm każdego zegarka, gdyż powstają w nim... zobacz więcej

  • Naprawa repetierów

    naprawa utrudniona, gdyż do repetiera nie ma części zapasowych. Trzeba je więc dorabiać. błędy w działaniu repetiera i wybijaniu godzin najczęściej na skutek luzów powstałych w miejscach ułożyskowania dźwigni i innych elementów – dlatego najpierw trzeba usunąć zbędne luzy i wypolerować miejsca trące. Niedokładności bicia, wynikające z błędnego opadania ramienia oporowego, znikają zwykle po poprawieniu ułożyskowania osi minutowej. Ćwiertnik powinien być dopasowany dość ciasno, aby przy jego obrocie nie wyczuwało się zmiany momentu obrotowego wskutek zmiennego tarcia. Jeżeli ćwiertnik jest osadzony luźno, to spadnięcie ramienia oporowego na przymocowaną do niego krzywkę może zmienić jego położenie. Dobry dźwięk wybijania godzin zależy od umocowania gongów – dlatego trzeba sprawdzić, czy nie są obluzowane. Przy smarowaniu zachowuje się ogólną zasadę: nie za wiele ojeju. Niektórych miejsc trących nie należy smarować, np. zbieraka na krzywce stopniowej. Przy osadzaniu wskazówek należy zwrócić uwagę na zgodność uderzeń ze wsazaniami.

  • Naprawa czopów

    Naprawa polegająca na usuwaniu najczęściej spotykanych uszkodzeń czopów, a mianowicie: skrzywień, złamań i zatarć. Skrzywieniu i złamaniu ulegają czopy najcieńsze, zwłaszcza czopy osi balansu. Jeżeli skrzywiony czop jest miękki, można go wyprostować chwytkami przeznaczonymi do tego celu. Jeśli jest twardy, trzeba go przedtem poddać odpuszczaniu, aby się nie złamał podczas prostowania. W miejsce złamanego można wstawić nowy - jest to jednak trudna operacja, gdyż osie zegarkowe są bardzo twarde, a nawet po odpuszczeniu trudno jest wywiercić centrycznie (osiowo) mały otwór do wstawienia nowego czopa. Gdy oś jest grubsza, zamiast wiercić w niej mały otwór na sam czop, można wywiercić otwór większy, co jest znacznie łatwiejsze, wstawić czop grubszy, a z niego wytoczyć odpowiedni czop lejkowy. Zatarciu ulegają zwykle czopy najgrubsze.

  • Naprawa budzików naręcznych

    Naprawa przebiegająca podobnie jak innych zegarków specjalnych (zob. naprawa zegarków specjalnych). Przed rozebraniem zegarka trzeba wyszukać przyczyny błędnego funkcjonowania i sprawdzić działanie mechanizmu budzenia, czy sygnał następuje w nastawionym czasie. Rozbierając zegarek, układa się osobno części mechanizmu chodu i osobno mechanizmu budzenia. Po usunięciu ewentualnych usterek wkłada się części mechanizmu budzenia do osobnej przegrody koszyka czyszczarki i płucze wszystkie części w cieczach, w zwykły sposób. Po oczyszczeniu składa się zegarek, zaczynając od mechanizmu chodu. Montując mechanizm budzenia zwraca się szczególną uwagę na współpracę występów koła godzinowego z kołem nastawczym i odpowiednie luzy między tymi elementami. Trzeba również sprawdzić, czy koniec sprężyny włączającej dobrze zahacza o koniec wkręta regulacyjnego znajdującego się w ramieniu młotka. Powierzchnie trące części współpracujących powinny być dobrze wypolerowane i nasmarowane.

  • Naprawa budzików elektrycznych

    Naprawa wymagająca szczególnego zwrócenia uwagi na konstrukcję - wprawdzie naprawia się cały budzik, a nie tylko jego urządzenia sygnalizujące, ale gdy jego mechanizm chodu jest mechaniczny, a dzwonek elektryczny lub odwrotnie - to inaczej należy badać i naprawiać zespół mechaniczny, a inaczej - elektryczny. Jeszcze przed wyjęciem mechanizmu z obudowy bada się go szczegółowo. Sprawdza się czy wskazówki nie zaczepiają o siebie lub nie ocierają o szkło lub o tarczę. Po wyjęciu z obudowy bada się szczegółowo - osobno zespół mechaniczny i osobno zespół elektryczny. Zwłaszcza podczas naprawy skomplikowanych budzików elektrycznych należy zachować zasadę polegającą na tym, aby w czasie rozbierania mechanizmu poddawać dokładnej analizie sposób działania i układ poszczególnych części. Ułatwia to wyszukanie usterek i ponowne składanie mechanizmu po naprawie.

  • Naprawa budzików

    Podobnie jak w przypadku innych zegarów - wyszukiwanie przyczyny zatrzymania się mechanizmu lub wadliwego działania, jej usuwanie oraz czyszczenie mechanizmu i jego nasmarowanie. Zasadniczo naprawia się cały zegar, a nie tylko np. sam mechanizm budzenia. Jeszcze przed wyjęciem mechanizmu z obudowy bada się szczegółowo i wyszukuje jego wady. Najpierw sprawdza się, czy mechanizm chodu nie ma wad i usterek, a potem wyszukuje wady mechanizmu budzenia. Wady i uszkodzenia napędu, przekładni i wychwytu mechanizmu budzenia mogą być takie same, jak tych samych zespołów w mechanizmie chodu (zob. naprawa zegara). Wychwyt budzika to przeważnie wychwyt hakowy (zob. naprawa wychwytu hakowego) z kotwicą masywną lub wyginaną z grubej taśmy. Uszkodzenia wychwytu są rzadkie. Czasem zdarzają się wytarte palety lub zniszczone zęby koła wychwytowego, zwłaszcza gdy sprężyna napędowa jest za silna.

  • Naprawa zegarów

    główna praca zegarmistrza. Zegar przyniesiony do naprawy jest najczęściej uszkodzony i nie działa albo działa wadliwie. Jeżeli zegar się zatrzymał i nie widać w nim uszkodzonego elementu, to prawdopodobnie zatrzymał sie na skutek zabrudzenia i wyschnięcia smaru. Jeżeli natomiast działa wadliwie... zobacz więcej

  • Naprawa zegarków z kalendarzem

    w zespole kalendarzowym zegarków dobrych firm rzadko spotyka się wady lub uszkodzenia, ale w czasie napraw zegarka z kalendarzem trzeba także ten zespół rozebrać i oczyścić. W tanich zegarkach z kalendarzem zdarza się zatrzymanie pierścienia cyfrowego z datami na skutek zbyt dużych luzów i... zobacz więcej

  • Naprawa zazębienia zegarowego

    w obecnie produkowanych zegarach i zegarkach zarysy zębów kół i zębników są wykonane bardzo dokładnie, dlatego ich zazębienia są prawidłowe. Wady zazębień powstają dopiero po wytarciu się... zobacz więcej

  • Wiertło piórkowe

    wiertło składające się z chwytu walcowego oraz cieńszej i rozpłaszczonej części roboczej zakończonej dwoma ostrzami. Kąt wierzchołkowy wiertła piórkowego pod jakim są nachylone ostrza, wynosi 80 – 140°. Do wiercenia materiałów miękkich używa się wierteł piórkowych o mniejszym kącie wierzchołkowym. Ostrze wiertła piórkowego może być zaostrzone dwustronnie do wiercenia ręcznego w furkadle, albo jednostronnie do wiercenia na wiertarce. Zaletą wierteł piórkowych są ich małe wymiary – najcieńszych, wykonujących otwory o średnicy 0,05 – 0,8 mm, używa się do wiercenia otworów w osiach w celu wstawienia czopów (zob. naprawa czopów). Wadą jest ich mała sztywność. Nieco sztywniejsze i wydajniejsze w pracy są wiertła piórkowe o skręconym piórze, ale nią ma takich wierteł do wykonywania otworów o średnicy mniejszej niż 0,5 mm.

  • Wiertarka do czopów

    Urządzenie stosowane w pracowniach zegarmistrzowskich do wiercenia bardzo małych otworów w czołach osi i wałków w celu wstawienia czopów (zob. naprawa czopów).

  • Prostowanie czopów (patrz: Naprawa czopów)

  • Lutowanie

    jest to tworzenie nierozłącznego połączenia części metalowych za pomocą roztopionego stopu metalowego, zwanego lutem (spoiwem). Stopiony lut znajdujący się między lutowanymi powierzchniami nazywa się lutowiem, a miejsce złączenia części lutem nazywa się lutowiną. Połączenie lutowane uzyskuje się dzięki wzajemnemu przenikaniu cząsteczek lutowia i metalu łączonego wskutek dyfuzji i tworzenia się związków chemicznych. Dlatego skład chemiczny lutu powinien być zbliżony do składu chemicznego metali łączonych. Powierzchnie lutowane powinny być metalicznie czyste, dlatego trzeba je starannie oczyścić z rdzy, brudu, tłuszczu itp. zanieczyszczeń. Cienkie warstwy tlenków, usuwa się skrobakiem lub pilnikiem. Aby zabezpieczyć powierzchnie przed powtórnym utlenieniem w czasie lutowania, pokrywa się je topnikiem czyli środkiem rozpuszczającym tlenki.

    Więcej informacji na temat lutowania można znaleźć w książce Bernarda St. Bartnika i Wawrzyńca Al. Podwapińskiego pt. „Technologia mechanizmów zegarowych. Montaż, konserwacja i naprawa” rozdz. X. Łączenie części

  • Kucie

    obróbka polegająca na nadawaniu trwałej zmiany kształtu przedmiotowi z metalu plastycznego położonego na kowadle – przez nacisk powodowany prasą lub uderzaniem młotka. Metale bardzo plastyczne można przekuwać w temperaturze pokojowej (na zimno), a inne, twardsze, przed kuciem trzeba podgrzać.

    Więcej na temat kucia można znaleźć w książce Bernarda St. Bartnika i Wawrzyńca Al. Podwapińskiego pt. „Technologia mechanizmów zegarowych. Montaż, konserwacja i naprawa” rozdz. V. KUCIE, PROSTOWANIE, GIĘCIE

  • Klejenie

    klejenie jest to łączenie nierozłączne dwóch części za pomocą warstewki lepkiej substancji wiążącej, zwanej klejem. Połączenie klejone zawdzięcza się adhezji, czyli przyczepności i twardnieniu kleju. Klej składa się zwykle z substancji klejącej i rozpuszczalnika. Po odparowaniu rozpuszczalnika klej się utwardza. Niektóre kleje utwardzają się na skutek przemiany fizycznej lub chemicznej – na zimno lub na gorąco.

    Więcej na temat klejenia można znaleźć w książce Bernarda St. Bartnika i Wawrzyńca Al. Podwapińskiego pt. „Technologia mechanizmów zegarowych. Montaż, konserwacja i naprawa” rozdz. X. Łączenie części 3. Klejenie

  • Hartowanie zwykłe

    hartowanie polegające na nagrzaniu przedmiotu do temperatury hartowania, wygrzaniu w tej temperaturze i szybkim ochłodzeniu w wodzie do temperatury otoczenia. Hartowanie zwykłe nadaje stali dużą twardość, ale powoduje w przdmiocie duże naprężenia wewnętrzne, które są przyczyną odkształceń lub pęknięć, zwłaszcza gdy przedmiot jest gruby. Do przedmiotów grubych, wykonanych ze stali narzędziowej o dużej zawartości węgla, stosuje się hartowanie przerywane – przemiana martenzytyczna odbywa sie wówczas wolniej i naprężenia wewnętrzne łatwiej się wyrównują. Po hartowaniu zwykłym i przerywanym następuje zawsze odpuszczanie stali.

    Więcej na temat hartowania, odpuszczania i wyżarzania można znaleźć w książce Bernarda St. Bartnika i Wawrzyńca Al. Podwapińskiego pt. „Technologia mechanizmów zegarowych. Montaż, konserwacja i naprawa” rozdz. XIV. Obróbka cieplna metali

  • Hartowanie

    zabiegi obróbki cieplnej zmierzające do utwardzenia materiału, głównie stali. Zabiegi te polegają kolejno na nagrzewaniu stali do odpowiedniej temperatury, wygrzewaniu w tej temperaturze i następnie dostatecznie szybkim chłodzeniu.

    Więcej na temat hartowania, odpuszczania i wyżarzania można również znaleźć w książce Bernarda St. Bartnika i Wawrzyńca Al. Podwapińskiego pt. „Technologia mechanizmów zegarowych. Montaż, konserwacja i naprawa” rozdz. XIV. Obróbka cieplna metali