Słownik pojęć

Wyniki dla hasła: Wkrętak

  • Wkrętak widełkowy

    wkrętak służący do wkręcania wkrętów w trudno dostępnych miejscach. W wycięciu widełkowym ostrza wkrętaka znajduje się sprężynka, uruchamiana z boku widocznym występem, która utrzymuje wkręt na ostrzu wkrętaka widełkowego.

  • Wkrętak ramienny

    wkrętak, który zamiast prostej oprawki lub trzonka ma zakrzywione pod kątem prostym ramię, aby można było nim odkręcać trudno odkręcające się wkręty.

  • Wkrętak (śrubokręt)

    narzędzie zegarmistrzowskie służące do wkręcania i wykręcania wkrętów. Wkrętak składa się z redełkowanej oprawki zakończonej ruchomą główką oraz ze stalowej wkładki zeszlifowanej na końcu na kształt klina o małej zbieżności. Zegarmistrzowi do pracy potrzebny jest komplet wkrętaków, składający się przynajmniej z sześciu sztuk o różnych wielkościach. Do zegarów domowych są potrzebne duże wkrętaki z trzonkami drewnianymi lub z tworzywa sztucznego, a do zegarów elektrycznych wkrętaki izolowane.

  • Śrubokręt (patrz: Wkrętak)

  • Wkręt

    ącznik gwintowy pełny z gwintem zewnętrzynym i łbem o różnych kształtach, wkręcany za pomocą wkrętaka. We wkręcie lub śrubie rozróżniamy łeb i trzon (rys. W.16). Część gładka, nie nagwintowana trzonu nazywa się... zobacz więcej

  • Ustawianie chodu zegara i zegarka balansowego

    czynności, polegające na tym, że niesymetryczny chód zegara ustawia się obróceniem pierścienia włosa na osi balansu lub przesunięciem klocka włosa, jeśli jest on ruchomy. Gdy włos nie jest naprężony, drążek widełek powinien ustawić się na wprost osi balansu, a palec przerzutowy – być w środku widełek. Jeżeli palec przechyla widełki na jedną stronę, należy obrócić pierścień włosa na osi w tę stronę, w którą są przechylone widełki. Pierścień obraca się wkrętakiem włożonym w jego przecięcie. Sposób sprawdzania ustawienia chodu według położenia drążka kotwicy względem osi balansu jest jednak mało dokładny, gdyż umożliwia zauważenie dopiero większych jego odchyleń. Również niezbyt dokładne jest sprawdzanie chodu na słuch, zwłaszcza małych zegarków. Najdokładniej można sprawdzić symetrię działania wychwytu za pomocą elektronicznej sprawdzarki chodu zegara.

  • Oś nastawnika

    element urządzenia naciągowo-nastawczego zegarka, na którym jest umocowany nastawnik (zob. naciąg sprzęgnikowy). Nastawnik (tiret) może być umieszczony na gładkim czopie osi nastawnika i dociśnięty sprężynką albo dokręcony nagwintowanym końcem osi nastawnika. Jeżeli oś nastawnika ma koniec nagwintowany, to na drugim, widocznym końcu ma nacięcie do wkrętaka, aby w celu wyjęcia wałka naciągowego można było odkręcić oś nastawnika o 2-3 obroty i uwolnić wałek. Jeśli widoczny koniec osi nastawnika jest gładki (bez nacięcia) lub ma małe zagłębienie, to w celu wyjęcia wałka naciągowego trzeba nacisnąć oś nastawnika, aby uwolnić wałek.

  • Namagnesowanie

    namagnesowanie zegara lub zegarka – zjawisko, które wprawdzie nie powoduje trwałego uszkodzenia zegarka, ale wskutek niego następują duże rozbieżności we wskazaniach. Zegarek ulega namagnesowaniu, gdy znajdzie się w polu magnetycznym, jakie wytwarzają duże prądnice, silniki elektryczne, np. tramwajowe, a nawet niektóre odbiorniki telewizyjne i radiowe. Domowe urządzenia elektryczne takie jak golarki, odkurzacze, suszarki do włosów, nie magnesują zegarków, gdyż są zasilane prądem przemiennym. W zegarku magnesują się części stalowe – najwrażliwsze są włosy stalowe, stosowane dawniej w zegarkach, oraz balanse. Namagnesowanie można poznać podczas rozbierania mechanizmów zegarowych, gdyż wkręty i inne części stalowe „przyklejają się” do wkrętaka i chwytek. Obecnie produkowane zegarki mechaniczne mniej ulegają namagnesowaniu, gdyż większość ich części jest wykonana ze stopów nie magnesujących się. Namagnesowany zegarek należy odmagnesować w odmagneśnicy.

  • Imak suwny

    uchwyt dwuszczękowy z tulejką zaciskającą służący do zamocowywania najdrobniejszych części zegarkowych, zwłaszcza wkrętów balansu nie mających nacięcia do wkrętaka.