Słownik pojęć

Wyniki dla hasła: Tourbillon

  • Flying Tourbillon

    Rozwiązanie mocowania klatki wychwytu i balansu tylko z jednej strony mechanizmu nazywane jest Flying Tourbillonem. (źródło)

  • ExoTourbillon

    patent Montblanc – różnica między klasycznym tourbillon a patentem Montblanc polega na innym umiejscowieniu koła balansu – poza klatką tourbillonu, co skutkuje redukcją zajmowanego przez nią miejsca oraz zmniejszeniem jej wagi. Dzięki takiemu rozwiązaniu technicznemu udaje się uzyskać znaczną oszczędność energii niezbędnej do zasilania pracy mechanizmu, producent podaje redukcję tego parametru o wartość wynoszącą 30 procent – także podczas włączonego stopera – nie tracąc przy tym nic z dokładności chodu. (źródło)

  • Tourbillon

    obrotowa klatka (koszyk) w której umieszczony jest balans i wychwyt. Klatka zazwyczaj dokonuje pełnego obrotu dookoła własnej osi w ciągu minuty (t. minutowe). Ma za zadanie wyrównać błędy pozycyjne chodu zegarka, szczególnie istotne jeśli zegarek jest w pozycji pionowej. T. stosowane są najlepszych, a co za tym idzie, drogich zegarkach. Klatka t. składa się zwykle z kilkudziesięciu części (bywa, że nawet ponad 200). T. może obracać się w max. 3 płaszczyznach (wynalazek R. Gooda z 1979 r.), lecz z reguły wykonuje ruch tylko dookoła własnej osi. Tourbillon wynaleziony został tuż przed 1791 r. przez Abrahama-Louis Bregueta (ur. 10.01.1747 w Neuchatel, zm. 17.09.1823 w Paryżu). Pierwsza prototypowa konstrukcja wykonana i opatentowana w 1801 r. Za swego życia B. wykonał ok. 30 tourbillonów, z których do dziś zachowało się maksimum 20. (źródło)

  • Urządzenie obiegowe wychwytu (tourbillon, turbilon) (patrz: Tourbillon)

  • Girard-Perregaux Tourbillon z trzema złotymi mostkami

    – historia kultowego modelu (źródło)

  • Tête de Vipère

    - prestiżowy znak doskonałości i precyzji przyznany przez Obserwatorium w Besançon. Stempel "Tête de Vipère" został po raz pierwszy zastosowany w chronometrze przez Obserwatorium Besançon w 1897 roku. Ta wysokiej jakości gwarancja metrologiczna jest oznaką niezrównanej precyzji i doskonałości zegarka. W 1970 roku zaprzestano certyfikacji, a następnie ponownie uruchomiono procedury i powrócono do nadawania certyfikatów w 2006 roku. (źródło)

  • Repetycja minutowa

    komplikacja akustyczna, polegająca na wybijaniu na żądanie aktualnego czasu, poprzez uruchomienie mechanizmu repetycji przy pomocy dźwigni lub przycisku z boku koperty. Najczęściej w tej kolejności: godziny, kwadranse, minuty: np. godz. 3.32 brzmiałaby tak: ding, ding, ding (godziny), dong, dong (kwadranse), dang, dang (minuty).
    Wybijanie odbywa się przy pomocy młoteczków (zazwyczaj są dwa), uderzających o stalowy drut (lub druty) rezonansowy, biegnący dookoła mechanizmu, równolegle do koperty. Repetycja minutowa (tuż po –> karilonie) zaliczana jest do najtrudniejszej komplikacji zegarmistrzowskiej (za nią plasuje się –> tourbillon, ekwacja i in.).
    Teoretyczne podstawy do skonstruowania repetycji minutowej dał ok. 1741 r. Antoine Thiout, natomiast pierwszą konstrukcję wykonał w 1749 r. Pierre-Joseph de Rivaz, a najstarsza która przetrwała do dziś to anonimowy zegarek proweniencji francuskiej z 1764 r.

    • Grande Sonnerie (GS) – komplikacja umożliwiająca automatyczne, a nie tylko na żądanie, wybijanie godzin oraz kwadransów.
    • Petite Sonnerie (PS) – jw., ale tylko godziny.
    Dezaktywacja GS i PS następuje poprzez przesunięcie dźwigni w pozycję „Silence”. (źródło)

  • Karilon (carillon)

    zegarek z mechanizmem wybijającym na żądanie po naciśnięciu tłoczka wystającego z koperty, całą wielotonową melodię (a nie tylko „suche” odliczanie godzin, kwadransów i minut jak repetier minutowy). Najczęściej wykonuje to przy pomocy co najmniej 3-4 młoteczków. Jest to najbardziej zaawansowana komplikacja zegarmistrzowska, o wiele bardziej perfekcyjna od minutowego repetiera i tourbillona. Posiada zawsze własny mechanizm napędowy. (źródło)

  • Breguet Abraham Louis (1747-1823)

    zegarmistrz szwajcarski, pracujący także w Paryżu; jego mechanizmy odznaczały się oryginalnością i doskonałością wykonania oraz wyjątkowym pięknem; w roku 1801 wynalazł urządzenie obiegowe wychwytu (tourbillon), wychwyt kotwicowy z podzieloną powierzchnią impulsu oraz „piętrowy” włos spiralny nazywany włosem bregetowskim, który do tej pory jest stosowany w zegarkach. Tutaj sylwetka Bregueta: (źródło)

  • Anchor Escapement

    rodzaj wychwytu kotwicznego opracowany i opatentowany przez firmę Ulysse Nardin. Jak informuje manufaktura – „był już latający tourbillon – teraz jest latająca kotwica”. Innowacyjność nowego wychwytu bazuje przede wszystkim na elastyczności użytych w nim materiałów. Pomimo zastosowania w nim krzemu, dążono do zastąpienia rozwiązania przegubowego, za pomocą płaskich i elastycznych sprężyn. To właśnie ten element sprawia, że kotwica jest dosłownie umieszczona w powietrzu. (źródło)