Słownik pojęć

Wyniki dla hasła: Krzywka

  • Smocza krzywka

    specjalna regulacja wychwytu. (źródło)

  • Krzywka

    element obrotowy mechanizmu ukształtowany tak, że pewna część jego obwodu podczas obrotu powoduje ruch posuwowy innego elementu. Krzywką może być np. krążek z otworem mimośrodowym lub krążek z otworem w środku i łagodnym występem w obwodzie – tzw. Kułak.

  • Krzywka stopniowa (patrz: Mechanizm bicia grzebieniowy)

  • Krzywka czerpaka (patrz: Mechanizm bicia grzebieniowy)

  • Krzywka astronomiczna (kalendarzowa)

    element przekładni uruchamiającej włączniki oświetlenia zewnętrznego, wykonujący jeden obrót w ciągu roku. Włączanie następuje każdego dnia o zmroku, a wyłączanie o świcie.

  • Kułak (patrz: Krzywka)

  • Wychwyt Mannhardta

    wychwyt do zegarów wahadłowych, stosowany przede wszystkim w zegarach wieżowych. Na pręcie wahadła jest ułożyskowane koło zapadkowe o trzydziestu zębach. Podczas każdego ruchu wahadła w lewo zapadka, umocowana na szkielecie mechanizmu, zatrzymuje koło, w wyniku czego obraca się ono o jeden ząb w prawo. Gdy kołek, osadzony w kole, zbliży się do ramienia dźwigni i odchyli ją nieco, ramię dźwigni uwolni wtedy wiatrak, wskutek czego nastąpi częściowy obrót przekładni mechanizmu i przesunięcie wskazówek zegara o jedną minutę. Podczas obrotu wiatraka krzywka powoduje opadnięcie ramienia wraz z ciężarkiem, który działając na powierzchnię impulsu udziela impulsu prętowi wahadła. Po wykonaniu pełnego obrotu wiatrak wraca do położenia wyjściowego, podnosząc dźwignię, a wahadło dalej waha się swobodnie. Ponieważ koło zapadkowe ma trzydzieści zębów, a okres wahadła wynosi 2s, impuls i przesunięcie wskazówek następuje co 1 minutę. (źródło)

  • Mechanizm bicia zapadowy typu szwarcwaldzkiego

    mechanizm zwykle o napędzie obciążnikowo-łańcuchowym z codziennym naciągiem, stosowany w najprostrzych zegarach popularnych i kukułkowych. Jego działanie nie różni się zasadniczo od działania mechanizmu bicia zapadowego typu paryskiego, są jednak pewne różnice w konstrukcji. Włącznik, wykonany ze stalowego drutu, jest podnoszony przez kołek, osadzony w kole zmianowym. Kołki bicia są osadzone w wieńcu koła, które obraca się w lewo, więc dźwignia młotka nie jest podnoszona, lecz opuszczana w dół. Gdy kołek minie koniec dźwigni, młotek dociskany sprężynką uderza w gong od dołu. Podtrzymywacz opiera się o słupek, aby młotek nie tłumił dźwięku gongu. W kole sercowym nie ma kołka, lecz na osi tego koła jest osadzony krążek sercowy (krzywka), w którego wycięcie wpada zapadnik. Po uwolnieniu mechanizmu krążek sercowy podnosi zapadnik, dlatego koło zapadowe nie ma skośnych boków wrębów, jak to jest konieczne w mechanizmie typu paryskiego, lecz proste wycięcia w kołnierzu. Krążek sercowy utrzymuje zapadnik tylko podczas jednego uderzenia młotka. W czasie większej liczby uderzeń ramię oporowe zapadnika 9 opiera się na jednym z segmentów kołnierza koła zapadowego. Po wybiciu godziny ramię oporowe zapada we wcięcie kołnierza. Zatrzymanie mechanizmu następuje wskutek oparcia się kołka zalotowego o hak zapadnika.

  • Mechanizm bicia kwadransów

    mechanizm, który może być mechanizmem bicia zapadowym lub mechanizmem bicia grzebieniowym. Zwykle jednak do bicia kwadransów stosuje się mechanizm zapadowy, a do bicia godzin grzebieniowy. Zegar z biciem kwadransów i godzin składa się z trzech mechanizmów, umieszczonych razem między dwiema płytami. Rozmieszczenie osi i kół przekładni mechanizmu kwadransowego jest takie samo, jak mechanizmu godzinowego. Do włączania bicia kwadransów służy krzywka z czterema zębami, z których jeden jest dłuższy, włączający także bicie godzin.

  • Mechanizm bicia grzebieniowy

    Mechanizm bicia wyróżniający się dwoma głównymi elementami:

    • grzebieniem
    • krzywką stopniową
    Współdziałanie tych elementów polega na tym, że krzywka umożliwia opuszczenie się grzebienia o tyle zębów, ile razy młotek ma uderzyć w danej godzinie.