Słownik pojęć

Wyniki dla hasła: Elektromagnes

  • Elektromagnes

    urządzenie składające się z rdzenia, cewki oraz zwory. Służy do wytwarzania strumienia magnetycznego pod wpływem prądu płynącego przez cewkę. Rozróżnia się elektromagnesy obojętne i polaryzowane. Siła przyciągania elektromagnesu znacznie wzrasta, gdy zmniejsza się odległość s między zworą a biegunem.

  • Zwora (patrz: Elektromagnes)

  • Przekaźnik

    przyrząd elektryczny, którego roboczy obwód prądowy jest uruchamiany małym prądem wzbudzającym drugiego obwodu (lub za pośrednictwem zmian innych wielkości fizycznych, np. ciśnienia, temperatury, prędkości obrotowej). Przekaźnik służy do sterowania różnymi urządzeniami lub do sygnalizacji. Rozróżnia się przekaźniki:

    • stykowe
    • bezstykowe
    Przekaźnik stykowy składa się z układu stykowego sterowanego przez elektromagnes. W przekaźniku bezstykowym funkcję układu stykowego spełnia tranzystor.

  • Napęd elektryczny wahadła

    Napęd, w którym wahadło otrzymuje impulsy bezpośrednio od elektromagnesu albo pośrednio przez sprężynkę. W zależności od zasady działania rozróżnia się urządzenie sterujące napędu elektrycznego wahadła:

    • stykowe, w których obwód elektryczny jest zwierany przez styki uruchamiane przez wahadło
    • bezstykowe - indukcyjne, w których obwód cewki roboczej (napędowej) jest zamykany przez tranzystor sterowany impulsami wzbudzanymi w cewce sterującej, na którą oddziałuje magnes trwały przymocowany do wahadła i poruszający się względem nieruchomych cewek
    • bezstykowe - fotoelektryczne, w których elektromagnes napędowy jest sterowany przez układ elektroniczny z fotodiodą, zasłanianą przed światłem żarówki przysłoną przymocowaną do wahadła.

  • Napęd elektryczny balansu

    Urządzenie napędowe, w którym balans otrzymuje impuls energii od elektromagnesu, składającego się z cewki i magnesu trwałego. W ten sposób balans staje się zespołem napędowym dla mechanizmu zegarowego. Balans napędzany elektrycznie może otrzymywać impulsy bezpośrednio od elektromagnesu lub pośrednio przez sprężynkę, którą napina elektromagnes. Impulsy energii udzielane przez sprężynkę są stałe i nie zależą od zmian napięcia prądu zasilającego. W zależności od zasady działania rozróżnia się urządzenia napędowe balansu elektromagnetyczne, w których impuls napędowy powstaje wskutek działania nieruchomego elektromagnesu na zworę zamocowaną na osi balansu, oraz urządzenia napędowe magnetoelektryczne, w których impuls napędowy powstaje w wyniku działania pola magnetycznego cewki na pole magnetyczne magnesu trwałego, przy czym cewka jest przymocowana do szkieletu mechanizmu, a magnes do balansu lub odwrotnie.

  • Naciąg elektryczny

    urządzenie naciągowe, które jest stosowane w zegarach domowych i pojazdowych z regulatorem wahadłowym (zob. wahadło) lub regulatorem balansowym – zarówno o napędzie obciążnikowym, jak i napędzie sprężynowym. Przetwornikami energii elektrycznej na mechaniczną są elektromagnesy (zob. naciąg elektromagnetyczny) zasilane prądem stałym (zwykle z baterii o napięciu 1,5 V) oraz silniki elektryczne (zob. naciąg silnikowy) zasilane prądem stałym z baterii albo prądem przemiennym z sieci energetycznej.

  • Naciąg elektromagnetyczny

    naciąg zbudowany na zasadzie elektromagnesu zasilanego najczęściej prądem stałym. Jest stosowany w różnego rodzaju zegarach. Co kilka lub kilkanaście minut elektromagnes przyciąga zworę, która naciąga sprężynę napędową lub podciąga obciążnik. Są stosowane elektromagnesy ze zworą wahliwą i zworą obrotową. Urządzenie naciągowe ze zworą wahliwą jest proste, ale zwora uderzająca w rdzeń elektromagnesu powoduje stuki. Urządzenie naciągowe ze zworą obrotową całkowicie wykorzystuje energię przyciągania zwory i działa bezszmerowo.

  • Cewka

    zwoje przewodu izolowanego, nawinięte ściśle obok siebie w kilku warstwach. Jeśli końce cewki podłączy się do źródła prądu elektrycznego, to prąd płynący przez cewkę powoduje powstawanie w jej otoczeniu pola magnetycznego. Najsilniejsze pole magnetyczne istnieje wewnątrz cewki. Cewka wraz z umieszczonym w niej rdzeniem stalowym (żelaznym) podłączona do źródła prądu staje się elektromagnesem. Elektromagnes jest tym silniejszy im większy prąd płynie przez cewkę i im więcej ma ona zwojów. W zegarach i zegarkach elektrycznych mają zastosowanie elektromagnesy oraz cewki bez rdzenia.

  • Brzęczyk ze sterowaniem stykowym (najprostrzy)

    urządzenie składające się z elektromagnesu 4, jarzma 3 i zwory 1, zamocowanej na jarzmie za pomocą sprężyny 2. Do zwory jest przymocowany styk 5, w stanie spoczynku przylegający do nieruchomego styku i zamykający obwód prądu. Po włączeniu prądu elektromagnes przyciąga zworę, a tym samym przerywa własne zasilanie prądem. Z chwilą przerwania obwodu prądu zanika działanie elektromagnesu, sprężyna cofa więc zworę do położenia początkowego i zamyka ponownie obwód prądu. Na skutek ciągłego przerywania i zamykania obwodu prądu następuje drganie sprężyny i wydawanie dźwięku. W celu wzmocnienie głośności sygnału stosuje się dzwonek lub membranę.

  • Bain Alexander (1811-1877)

    Szkot, zegarmistrz z Edynburga; w roku 1841 skonstruował elektryczny zegar wahadłowy bez napędu mechanicznego i bez przekładni chodu; wahadło otrzymywało impulsy od elektromagnesu i nadawało ruch obrotowy przekładni wskazań.